Polinöropati, periferik sinirlerin aynı nedene ve fizyopatolojik süreçlere bağlı olarak hep birlikte, yaygın şekilde hastalanması ile ortaya çıkan bir klinik tablodur.  Polinöropatilerde klinik tanı, bir hastada polinöropati tablosunun varlığının gösterilmesi ve daha sonra bunun hangi nedene bağlı olduğunun ortaya konmasından ibarettir. Bu nedenle hastada polinöropati varlığı saptandıktan sonra klinik ve laboratuvar verilerine dayanılarak nedenin araştırılmasına yönelik bir analiz yapılması gerekir. En sık rastlanan tanı grupları herediter, inflamatuvar, demiyelinizan ve diğer hastalıklara (diyabet ve diğer metabolik hastalıklar, beslenmede yetersizlik, toksinler ve kanser) bağlı polinöropatilerdir.

Polinöropatilerde genellikle simetrik klinik bulgular ortaya çıkar. Polinöropatinin motor ve/ veya duyusal belirti ve bulguları sıklıkla simetrik olarak yerleşir. Nörolojik  muayenede ekstremite uçlarında eldiven ve çorap tarzında duyu kusuru saptanır. Kas kuvvetsizliği varsa öncelikle alt, daha sonra üst ekstremite uçlarındadır. Özellikle ayak ekstensor kaslarındaki zaaf, yürürken ayağın yere takılması ya da topuklar üzerinde yürüme güçlüğü şeklinde ortaya çıkar. Kriptojenik duyusal polinöropati ve diyabete bağlı distal simetrik polinöropati, ağrılı nöropatiler arasında en sık rastlananlardır.  Hastalarda alt ekstremite distallerinde (tabanlar ve ayak parmakları) baskın, istirahatte ve geceleri belirginleşen ağrılar vardır.

Medikal tedavi düzenlenirken amaç nöropatiyi başlatan patolojik süreci durdurmak ve mümkünse geri çevirmektir. Medikal tedavinin ikinci basamağı ise semptomların kontrolüne yöneliktir. Antiepileptikler, trisiklik antidepresanlar, opioidler ve lokal anestezikler en sık kullanılan ilaçlar arasındadır. Rehabilitasyon metodları arasında pozisyonlama, egzersizler, çeşitli fizik tedavi ajanları, ortez ve yardımcı cihazlar ile psikolojik destek önemli yer tutar.